නින්ද මම හා අකරතැබ්බ

නින්ද, මම , හා අකරතැබ්බ 

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

චුච්චං බච්චං කාලෙ ඉදන්ම අනවශ්‍ය වෙලාවලට යන නින්ද මට කරපු අකරතැබ්බ බෝමය.. 

ඒ පුංචං ඇඹිටිල්ලියක සමයේදී වරක් අයියලා දෙන්නා මාව රෙදි ගොඩක් අස්සේ හංගා හොයනා තුරු එලියට එන්න එපැයි කියමින් හැංගිමුත්තන් කලෝය. ඒ සමයං දෙක මාව මගහරිනු වස් එසේ කල බැවු මම නොදැන සිටියෙන් හොයනා තෙක් සද්ද බද්ද වසා රෙදි ගොඩේ හැංගී සිටියදී මට නින්ද ගොස් ඇත.  පසුව මාව සොයා නැති තැන අම්මා පරළ වී කෑ කෝ ගසා පොලීසිය කැඳවන්නට සිතද්දී ඒ හොල්මන් දෙකට මාව හැංගූ තැන සිහිව සොයා ගන්නා තෙක්ම මම එතැන සෝයි එකට නිදිය. 

ඒ එකය , ඊගාවට ඔය ඉස්කෝලෙ එහෙම ඇරී ගෙදර ආවාට පසු හවස් යාමයේ යන නින්ද මට කල අකරතැබ්බ බොහෝය. 

හවස 6 ට පමණ අපේ අයියලා ජෝඩුව , 

නැගිටිනවාහ්හ්හ් ඉස්කෝලෙ යන්නැද්ද ? පරක්කු වෙනව මෝඩියේ, අම්මට යක්සය එන්න කලින් නැගිටිනවාහ්හ්හ්හ් අන්න මං ගවුම මැද්දා, බෑග් එකත් හැදුවා.. නැගිටිනාවාහ්හ්හ් ගගා දෙන බෙරිහන් දිවිල්ල හේතුවෙන් , ආත භූත නැතුව ඇහැරෙන මම සැබැවින්ම සිතන්නේ මේ උදේ කියාය. විගහට මූණ කට සෝදා සුදු ගවුම ඇඳ බෑග් එකත් පිටේ එල්ලා ගනිද්දී තාත්තා හවස වැඩ ඇරී ආ දවස් බොහෝය. අනෙ මගෙ කෙල්ලව අදත් රවට්ටලා කියමින් තාත්තා මා අස්වසනා අතර අතට අසුවන ඕනෑම දෙයකින් පහර දෙමින් හපා කමින් , හූරමින් , කෑ කෝ ගසමින් අයියලාගෙන් පළි ගන්නේ මා නොව මගේ යක්සයාය. 

ඒවා චුච්චං බච්චං කාලේ ඒවාය. 

මේ කසාදත් බැන්ද පසුය.. 

ඒ 2008 අවුරුද්ද විය යුතුය. යුද්ධය උපරිම අවස්තාවේ තිබූ අතර වැලිවේරියේ බෝම්බය පුපුරා ගොස් ටික කලකට පසුය. මට සහළවා උන අරන් තිබූ අතර, හස්බන්ඩා ඕඩිකොලොන් දමා , උම්මා වරුසා දිදී, කිරිහොදි , ඉඳිආප්ප හදා කවනු වෙනුවට, ලෑස්ති වෙනව බෙහෙත් ගන්න යං , මගෙ යාලුවෙක් ඉන්නව මේ ලඟ, උගෙන් ගත්තැකි, මට ජිම් යන්නත් ඕනෙ ( එතුමා මා මෙන් නොව තම සරීර සෞඛ්‍ය ගැන ඕනෑවටත් වඩා වෙහෙසෙන උතුමෙක් වන අතර වැකේශන් මාසෙත් ලඟ පාත ජිම් එහෙකට බඩගායි) කියමින් බලහත්කාරෙන් මාව කුදලාගෙන වාහනේ අස්සට ඔබාගෙන බෙහෙත් නං බොන්නෑ නෑ නෑමයි කියමින් මා නගනා කිසිම විලාපයක් කනකට නොගෙන , එකී ෆ්‍රෙන්ඩාගෙන් බෙහෙත් අරන් දී උගේ ඉස්සරහාම පළමු බෙහෙත් වඩිය බලෙන්ම පොවන්නට තරම් කාරුණික විය. ඉන් පසුව, ගෙදර ගිහිං දාන්නද නැත්තං මා එක්කෙ ජිම් එකට ගිහිං එතන ඉන්නවදැයි ඇසූයෙන්, එකී නිවසේ ඉන්නවාට වඩා අතරමග සැප හෙයින් දෙවනි ඔප්ශන් එක මම තෝරාගතිමි. 

එහෙත් ජිම් එක ආසන්නයේදී , ඒ මට බෑ ඕකෙ අස්සට එන්න. මං කාර් එකේ ඉන්නං කීයෙන් එතුමා මාව එහිම තබා වැඩි හොඳට ඒ සී එකත් ලාවට දමා දී ජිම් එක කරා නික්ම ගිය අතර, මම යස සැපට සීට් එක පස්ස්ට කරගෙන නිදාගත්තෙමි. ස්ථානය වැලිවේරියේ ශෙහාන් මිහිරංගගේ ගෙවල් ආසන්න මහ පාර අයිනේය. 

යසට සැප නින්දේ සිටි මට යාන්තමට හීනෙන් වගේ පොලීසියට වත් කියන්න වෙයි නේද , මැරිලද දන්නෑ , මරලද කොහෙද ? වගේ කතන්දර ඇසෙන්නට වූයෙන් මම යාන්තමට ඇස් ඇර බැලූයෙමි. කාර් එක වටේ විස්සක් විතර කට්ටියක් එක් වී සිටි අතර, එය හීනයක් විය යුතුය යැයි සිතා මම යලිත් ඇස් පියාගත් අතර, නෑ නෑ මැරිලා නෑ කියූ කතාවක් ඇසුනෙන් මෙය හීනයක් නොවන වග සපථ කරගත් මම දෑස් හැර බැලීමි. 

කාරයේ වීදුරුවට ගැහැණු කෙනෙක් තට්ටුවක් දැමූ අතර මම දෑස් පිසදා නැගිට වීදුරුව හැර , ඇයි කරදරයක් ද ? කවුද මැරිල තියෙන්නෙ ? යි ඇසීමි. 

අනේ නෑ මිස්, අපි හිතුවෙ මිස්ට කරදයරයක් වත් වෙලා කියල, දැං ගොඩක් වෙලානෙ මෙතන. කතා කරා කරා ඇහුනෙත් නෑනෙ. කාලෙත් හොඳනෑනෙ මිස් ඉතින් , 

යැයි එකී කාන්තාව පිළිතුර ලෙස මට දුන් අතර මළ පෙරේතයෙක් මෙන් නිදාසිටි මගේ මළගම මේ මිනිසුන් ප්ලෑන් කර ඇති වග තේරුම් ගිය මට දෙළොව සිහිවිය. 

යාන්තම් සිහි එළවාගත් මම, 

අනේ නෑ මම මේ උණ හැදිල බෙහෙත් බීල හිටියෙ. මහත්තයා අර අතන ජිම් එකට ගියා එනකල් හිටියෙ මම , ඒ අතර ලාවට නින්ද ගිහින් , කී අතර, 

ඒක මරු ලා නින්ද බං , යැයි එක කොල්ලෙක් තව කොල්ලෙකුට කියනු ද ඇසිනි. 

අනේ මිස් අපි හිතුවෙ කරදරයක් ද කියලා. මිස් කැමති නං මහත්තයා එනකල් අපේ ගෙදර ඉන්න , කියමින් ඒ පෙර කී කාන්තාව මා වෙත කාරුණික වූ අතර , ඈත එන හස්බන්ඩා මහතා දුටු මම අනේ ස්තූතියි හස්බන්ඩ් එනවා යි කීමි. 

සිදුවූ අති කුජීත සිදුවීම හේතුවෙන් අදටත් ලංකාවට ගිය පසු එතැන පහු කරද්දී ඔලුව කෙලින් තබාගෙනම එතැනින් මාරු වෙන අතර, දැන් ඒ මිනිසුන්ට ඒවෑ මතකයක් නැති වග මතක් වෙන්නේ එතැන පසුවූ පසුවය.. 

©️ප්‍රභානී තෙන්නකෝන්.