කස කසා

කස කසා ඇට ! 

මිතුරනි , ඇත්ත වශයෙන්ම අපේ නැන්නම්මාට පැටලුනේ කෝමාරිකා පමණක්ම නොවේය. උන්දෑට තව එක එක ඒවා පැටලී ඇත්තේය. 

මීට ටික කාලයකට පෙර මම අතිශය බඩගින්නක් සහිතව නිවසට පැමිණි අතර ඒ එනවිට අම්මා රස කෑම

සාදා අහවර කොට තිබුනාය. මෙලෝ සිහියක් නොමැති මම කෑම බෙදාගනිමින් සිටියදී කුස්සියට පැමිණි ඇය , 

මේ සැරේ අපේ කොල්ලා ගෙනත් තියන අබ නම් අන්තිමයි පුතේ , පුපුරන්නෙත් නෑ ඒ මදිවට පෙන වගෙත් එනවා යි කීවාය. එලෝ මෙලෝ නැති මම , 

ඈහ්හ් ? අම්ම කොයි බෝතලෙන්ද දැම්මේ ? ඇසීමි. 

ඇය එවිට , 

පොඩි බෝතලේ ඉවර වෙලා නිසා මම අර උඩ කබඩ් එකේ තිබ්බ ලොකු බෝතලෙන් දැම්මේ , අර ඔයා කලරින් බෝතල් එහෙම තියල තියන තැන, යි කීවාය. 

කෑම බෙදාගැනිල්ල පැත්තක දමා මම වහා ගොස් ඒ කුමන බෝතලයක් දැයි බැලූ අතර , මගේ සැකය නිවැරදි කරමින් එය බීම සාදන විට ගන්නා කස කසා බෝතලය විය. 

මුවට නැගි සිනහව වහා තදකොටගෙන මම , 

අම්මේ අම්මට ඒකෙ අමුත්තක් එහෙම තේරුන්නැද්ද ? යි ඇසුවෙමි. 

ඇය , වෙනස් නිසානෙ මම මේ අපෙ එකාට බැන බැන ඉන්නෙ, මොන ජරාවක් උස්සන් ඇවිල්ලද මන්දා කියල , කීවාය. 

මම , අම්මේ අබ පැකට් එක තිබ්බේ අර සෝයාමීට් එහෙම තියන තැන අනිත් කබඩ් එකේ , අම්මා දාල තියෙන්නෙ කස කසා ඇට. කීමි. 

ඇය , අපොයි සංසාරෙ , මදෑ මම හොදට අබ දාල තෙම්පරාදු කරල පරිප්පු හැදුව ඔයා ආස නිසා, කී අතර

ඇගේ සිත සනසමින් මම , ඔන්නොහෙ කමක් නෑ අම්මේ කොහොමත් බඩටනෙ කීමි. 

මිතුරනි , නැන්නම්මාගේ හිත නොරිදනු වස් , මම තරමක් සෙවල සහිත වුවද රසෙහි ලොකු වෙනසක් නැති කස කසා දමා තෙම්පරාදු කරන ලද පරිප්පු සමගින් බත් කෑවෙමි. 

( ඈ සැබෑ ලෙසම මට ආදරේ බැවින් ඇගේ පුතා කැමති කිරි පරිප්පු නොසාදා මා වෙනුවෙන් එදින තෙම්පරාදු කල පරිප්පු සෑදුවාය. ඉතින් එය කටේ තියනු බැරි තරම් නීරස වුවත් මම කනවා කනවාමය. එපමනක් නොව මාර රහයි අම්මේ කියාද කියනවාමය. ජීවිතය තුල වඩා වැදගත් අනෙකාගේ සිත සතුටු කිරීම පමණමය ! )