මාර්ශල් ආර්ට්ස්

මාර්ශල් ආර්ට්ස් හා මම 

දන්න දා ඉඳන් මම මාර්ශල් ආර්ට්ස් කරනා අයට බය ය. ඒ විතරක් නොව දඩාර ඇඟපත සහිත මිනිසුන්ට ද බය ය. ඊට හේතුව මෙහෙමය , 

මම හුංචං බංචං පුංචං කාලේ අපේ ගමේ සේන නම් මනුස්සයෙක් විය. අඩෝව්ව් කවුද ඩෝ චංඩීහ්හ් ?? මමත් කලුපටි තමා ඩෝ.... ඉයාහ්හ් උවාහ්හ්හ් චියාහ්හ්හ් දඩාංං බඩාංංං ලෙසින් සරමද පැත්තකින් උස්සාගෙන එකල මම නොදන්නා බොහෝ සිංහල වචනද කියමින් මේ මිනිසා ටවුම මැද සමයං පාන්නේය. ඒද නිකං නොව නාවර පෙරාගෙන කට ගොන්නක් බීගෙන ය. අපේ අම්මා මම මොන අටමගලක් කරත් එකල කියන්නේ ඉන්නවාහ්හ් මම

සේනට එන්න කියනව කියාය. ඉතින් මම සේනට බය ය. සේනට පමණක් නොව කලු පටි දාරී සියල්ලන්ටම බයය. ඒ සියල්ලෝම මට පේන්නේ ඉයාහ්හ්හ් උවාහ්හ්හ් චියාහ්හ්හ් කියමින් ගහන පිරිසක් ලෙසය. 

අනික,  අපේ අයියාද එකල ඔය එක එක වස්තර ඉගෙන ගන්නට ගිය අතර ඔහුගේ පරීක්ශනාගාර මී පැටවා ලෙස එක එක ආකාර පහරවල් මට ලැබෙන්නේය. ඒ එකක් වත් මගේ ඇඟේ වදින්නට ඔහු එල්ල නොකරන අතර මා බෙරිහන් දෙන්නේ ඔහු මගේ අත පය හතරම කඩා බෙල්ලද ඇඹරූ ලෙසට ය. කිරි හාමි මෙන් මා මලා කියා වැළලෙන්නට මම එකල බොහෝ සමත් ය. ඉතින් මට කොහොමත් ඔය මාර්ශල් ආර්ට්ස් පේන්නට බැරිය. 

ඒයි මහතා මා බලන්නට ආ පළමු දවසේ එක වදනක් වත් හරියකට කතා නොකල අතර පහුවදාම ජංගමයාට පණිවිඩයක් එවා ඔයා මට කැමතිද ? යි ඇසූ අතර ඊට පිළිතුරු දෙන්නට පෙර මම පෙරලා කෙටුවේ අයියේ ඔයා මාර්ශල් ආර්ට්ස් කරල තියනවද කියාය. එයින් මහා උද්දාමයට පත් එතුමා , ඔවු ඔවු , මම අහවල් අහවල් අහවල් අය ලඟ අහවල් පටි ලබාගෙන ඇත්තෙමි යි කියූ අතර , එසැනින් ම' පියා අමතා මට මේ මගුල කරන්නට බැරි වග මම කීමි. හේතුවද කීමි. 

ඉන් මොහොතකට පසු ඒයි මහතාගේ අක්කා මා අමතා අනේ නංගි මාර්ශල් ආර්ට්ස් කියන්නෙ දකින දකින එකාට ගහන එකක් නෙමේ , ගහනකොට ආරක්ශා වෙන්න තියන එකක්. ඒ නිසා බය වෙන්න එපා කියා මහා දේශනයක් දුන් අතර , ඒයි මහතා හා දීග නොගියොත් මා මගේ කේන්දර මහතා කියා ඇති පරිදි සදා තනිකඩ වන වග කියමින් අම්මා විලාප තියන්නට විය. ඉතින් මම ඒයි මහතාගේ ජීවිතය කාබාසිනියා කිරීමට එදා තීරණය කල අතර එය ඒ පරිදිම විය. 

කෙසේ උවත් කාලය අවු. 11 මාරක්ම දෙයියනේ කියා ගෙවී ගිය අතර මගේ සියලු ගොං මොට්ට වැඩ ඔහු උහුලා ගත්තේ වදනක් හෝ නොකියාය. ඔහුහේ සහෝදරිය නිරන්තරයෙන් කියනා පරිදි මම පොඩි එකී වගත් මා කරනා අමන වැඩ ඔහු ඉවසීම කල යුතුත් විය. 

මින් මාස කීපයකට පෙර මම ගොංම ගොං අමන වැඩක් කල අතර එයින් ඒයි මහතාට සැළකිය යුතු මුදලක් පාඩු විය. ඒ පාඩුව කොහොමත්ම මකා ගත නොහැකි බව මම දැනගත් විට මගේ කකුල් වෙවුලන්නට වූ අතර දැන් නම් සිකුරටම අර ඉගෙනගත්තා කියූ මාර්ශල් ආර්ට්ස් වල දිග පළල බැලීමට සිදුවන වග සිතී මට දෙළොව රත් විය.  ඊට කලියෙන් සියදිවි නසාගැනීම හොද බවද සිතිනි.

කිසිවක් නොවුන පරිද්දෙන් නිවසට පැමිණි ඒයි මහතා මොකෝ අඬන්නේ කියා ඇසූ අතර , ඔයා මට ගහන්නෑ නේද ? කියමින් අඩන්නට වූ අතර , සමයං ද අනේ , ඔයාට ගහන්න තරම් මම පහත් මිනිහෙක් නෙමේ

ඒත් අනේ වදින්නං ආයනම් ගොං වැඩ කරන්න කලින් අහන්න. හැබැයි මට යස්ස කේන්ති, ඒ නිසා බෙලි කටු මල්ල නම් හොල්ලන්නෙපා යි කීය. 

කොහොමත් කවදත් මම එතුමා සමඟ කට ගහන්නේ නැති අතර , කඳුළු අතරින් , ඇත්තටම කියන්න , අර ඔයා අර දන්නව කීව මාර්ශල් ආර්ට්ස් වලින් මට ගහන්නෑ නේද ? යි ඉතා ගොං ආකාරයට ඇසීමි. 

එය ඇසූ ආකාරයෙන්ම මගේ මානසික මට්ටම තේරුම් ගත් ඔහු , මාර්ශල් ආර්ට්ස් හරියට ඉගෙනගත්ත කෙනෙක් කවදාවත්ම නිකරුනේ අත උස්සන්නෑ , ඒ නිසා ඔය හොටු පිහිදගන්නවා යි කීය. 

ඇත්තටම මම මම එදා දුටු ඒ ඉවසීමටත් , ඒ හික්මීමටත් සදා ණයගැතිය. මට අර පටි මේ පටි තියනවාය කියා අඟවන බොහෝ අයට ඒ පටි ඇත්තේ වචනයට පමණක් වග මම තේරුම් ගත්තේ එදාය. සැබෑ පටි ඇත්තෙකු කවදාවත් එය නිකරුනේ භාවිතා කරන්නේ නැත. විශේෂයෙන්ම දුර්වලයෙකුට පහර දෙන්නේ නැත !