ජීවිතය ඇත්තේ විඳින්නට වග ඈ අඳහන්නීය,
ඔයා මට ආදරේ ඇත්තටමද?
ඈ අහන්නේ ඔහුගෙ ඇස් වලට එබීගෙන, ඔහු ඒකට උත්තර දෙන්නෙ හිනාවකින්. ඇත්තටම ආදරේද ? නැත්තන් තියෙන්නෙ වෙන දෙයක් ද ? හරියට ආකර්ශනයක් වගේ ? ඈට තියෙන්නෙ ඉවරයක් නැති ප්‍රශ්න, රෑ දවල් තිස්සෙම හිතින් උත්තර හොයන ප්‍රශ්න,
ඔවු , ඇත්තටම ආදරේ නැත්තං මෙහෙම ඔයාව ආරක්ශා කරනවද ? එහෙම ඔහු කීවේ ඇගේ ඇස් අස්සෙන් ඔහු ඔහුවම හොයන ගමන්.
ඈ හිනා වෙනව. ඇස් දිළිහෙනව. අවුරුදු ගානකින් ඈ ආදරේ විඳිනව. වසන්ත කාලෙ නිසා වට පිටාවෙ පිපිල තියන මල් වලට වඩා ලස්සනට ඇගෙ හිත හිනාවෙනව. ඒ හිතේ ආදරේ උතුරනවා.
හරි , ඔයා මට ආදරෙයි ද ? ඔහු අහන්නේ නපුරු තාලෙට. ඒ ඉතින් ඔහුගෙ හැටි, ඈ හිතන්නෙ එහෙම.
ඒ පිරිමි පපුවෙ උණුහුම විඳින ඈ ඔලුව උස්සල ඔහු දිහාවෙ බලාගෙන , එහෙම නැත්තම් මෙහෙම එනවද ? කියල අහනව. ඔහු හිනා වෙනවා.
ඇත්ත, ඈ ඔහුව අසීමිතව විස්වාස කරනව. කොන්දේසි විරහිතව ඔහුට ආදරේ කරනව. ඒක හරි පුදුමයි.
හීතල හුළඟ එක්ක ඈ ඔහුට තව තවත් තුරුල් වෙනව. වහින්න එන්නෙ , ඈ කියන්නෙ ඔලුව උස්සල අහස දිහාවෙ බලාගෙන.
ඉතිං , වැස්සොත් මං ඔයාව මෙතන දාල යනව , යන එකයි ඇත්තෙ පාර හොයං ගෙදර, ඔහු එහෙම කියන්නෙ හිනා වෙවී.
ආ ඇත්තට? ඈ අහන්නෙ හුරතල් වෙවී. කොහොමත් ඈ ආස එහෙම. ජීවිතේ විඳින්න. ඒ අස්සෙ ඈට කෙටි පණිවිඩ එනව යාලුවොන්ගෙන්.
හරි හරි , ඕක බලන්න, ආය කියවන්නෑ මම. ඔහු එහෙම කීවෙ ආදරෙන්, ඈව තවත් පපුවට ගුලි කරගන්න ගමන්. ඈ කෙටි පණිවිඩ බලන්නෙ ඔහු ඉස්සරහ, ඒ ආදරේ ඉස්සරහ මොනා හංගන්නද? ඈ හිතන්නෙ එහෙම.
ඔය ෆෝන් එකේ ඒව දැක්කම මගෙ ඔලුව කචල් වෙනව , ඔහු කියන්නෙ හිනා වෙවී. ඇයි අංගොඩ යන්න වෙයි වගේද ? ඈ ආස තව හුරතල් වෙන්න. ඔවු ඔවු මෙහෙම්මම යන්න වෙයි, ආපහු ඒ හිනාව. ඒ අතරෙ පින්න. සීතල , හීගඩු
ඈට කොහෙද සීතලක්, ඈට දැනෙන්නෙ ඔහුගෙ පපුවෙ උණුහුම විතරයි. වැස්ස සැර වෙයි , අපි යං. එහෙම කියන ඔහු ඈව ආදරෙන් සිප ගන්නව. තවත් ආදරණීය හැන්දෑවක් ඉවර වෙනව. ඈව ගෙදරට ගෙනත් ඇරලන ඔහු යන්න යනව. ඈ ඇස් පියාගෙන ඔහුව විඳිනවා. ඔවු ඈ ඔහුගෙන් ජීවිතය විඳිනවා.
©️Prabhani T.
No comments:
Post a Comment